Od 13 do 15 września trwały nasze coroczne rekolekcje dla Diecezjalnej Rady Żywego Różańca i wszystkich chętnych. Minęły pod hasłem „Z Maryją jestem kochany i kocham”. Tym razem poprowadził je dla nas ks. dr Mateusz Czubak, kapelan siedleckiego Zakładu Karnego i wykładowca WSD.
Weekendowe spotkanie rozpoczęliśmy od Nabożeństwa Fatimskiego, któremu przewodniczył ks. dr Grzegorz Koc, nasz diecezjalny moderator. Tego wieczoru mieliśmy także Mszę św. i wysłuchaliśmy pierwszej konferencji, wygłoszonej przez ks. Mateusza. Drugi dzień zaczęliśmy od Godzinek ku czci Niepokalanego Poczęcia NMP. Po śniadaniu mieliśmy spotkanie integracyjne, poprowadzone przez p. Małgorzatę ze Wspólnoty Trudnych Małżeństw Sychar i p. Urszulę z Domowego Kościoła. Obie panie zaprosiły nas do udziału w grze, która pomogła nam lepiej się poznać i dała okazję do ciekawych rozmów. W sobotę mieliśmy także liturgię pokutną i okazję do spowiedzi. Oczywiście nie obyło się także bez Mszy św. i kolejnych konferencji formacyjnych. Dzień zakończył się spotkaniem roboczym Rady Żywego Różańca. Podczas zebrania podsumowaliśmy tegoroczną pielgrzymkę do Leśnej Podlaskiej. Rozmawialiśmy o tym, co się udało i co jeszcze trzeba dopracować. Poruszyliśmy też kwestię zakładania Dziecięcych Kół Żywego Różańca i tego, co jest z nimi związane. Nie obyło się także bez omówienia najnowszej uchwały o kadencyjności zelatorów parafialnych. Ważną sprawą były też podziękowania, które złożyliśmy na ręce ks. Grzegorza, ks. Michała Goska (za prowadzenie naszej pielgrzymki w Leśnej i zaangażowanie na rzecz ŻR) oraz p. Lucyny Wetoszki, która jako pierwsza włączyła się w tworzenie dziecięcych kół różańcowych. Noc z soboty na niedzielę spędziliśmy na indywidualnej adoracji Najświętszego Sakramentu. Niedzielę także rozpoczęliśmy od Godzinek. Tego dnia wysłuchaliśmy ostatniej konferencji, podsumowaliśmy poruszane w nich treści, podzieliliśmy się także swoimi przemyśleniami. Ostatnimi punktami była Msza św. i obiad.
Kochani! Dziękujemy wszystkim, którzy przybyli na rekolekcje i uczestniczyli w nich w całości, albo tylko częściowo. To bardzo ważny element budowania ŻR w naszej diecezji. Cieszymy się, że mają one nie tylko wymiar formacyjny i modlitewny, co jest oczywiście najważniejsze (bo nie możemy dać innym czegoś, czym sami najpierw się nie napełnimy). Te rekolekcje są także okazją do podejmowania rozmów na pilne tematy, do dyskusji, do wymiany doświadczeń i podjęcia pewnych ustaleń. Spotkanie twarzą w twarz z siostrami i braćmi różańcowymi, połączone z modlitwą i zasłuchaniem w Boży przekaz, jest nam bardzo potrzebne. To nas buduje, motywuje i umacnia.
Na koniec chcemy podziękować ks. Mateuszowi Czubakowi, który poprowadził nas duchowo podczas rekolekcji. Słowa wdzięczności wypowiedzieliśmy na koniec niedzielnej Mszy św., ale chcemy to zrobić także tutaj. Księże Mateuszu, dziękujemy za to, że mówiłeś nam o Bogu, Jezusie i Maryi, o tym, jak mądrze modlić się na różańcu oraz jak i od kogo uczyć się kochać Boga, ludzi i siebie samego. Dziękujemy też za to, że dzieliłeś się świadectwem swojej posługi wśród więźniów i bezdomnych, uwrażliwiając nas na potrzeby bliźniego i ucząc, jak trzeba pomagać innym.
Konferencje ks. Mateusza wprowadzały nas w niektóre tajemnice różańcowe. Nasz duchowy przewodnik uczył, jak mamy rozumieć tajemnicę zwiastowania Matki Bożej, nawiedzenia św. Elżbiety, cud w Kanie Galilejskiej czy śmierć Jezusa na krzyżu. Mówił o posiadaniu świadomości bycia ukochanym dzieckiem Boga, o dawaniu innym Jezusa, o zapraszaniu Maryi do swojej modlitwy i nieustannej pamięci o tym, że jesteśmy grzesznikami i uczniami.
- To, co mamy najcenniejszego, co możemy dać innym to JEZUS. Jeśli nie dajesz innym Boga i Jego miłości, jeśli ludzie po spotkaniu z Tobą nie spotykają Chrystusa, to tracisz czas, to dajesz ciągle za mało! – podkreślał ks. Mateusz. Zachęcał też do modlitwy o to, byśmy umieli przyjmować wszystko, co daje nam Bóg i do błogosławienia Go pośrodku naszej biedy. W święto Podwyższenia Krzyża Świętego zaprosił nas do uczczenia krzyża. Po Eucharystii każdy mógł ucałować ten znak zbawienia i wyznać: „Jezu, z Maryją chcę Cię wywyższyć na moim krzyżu”.
W niedzielę ks. Mateusz zwrócił naszą uwagę na owocne przeżywanie Mszy św.
- Czy jeśli wychodzisz z Eucharystii, to inni spotykają w tobie Jezusa? Co zmienia w twoim życiu to, że karmisz się miłością Boga? Jak Eucharystia przekłada się na twoje relacje z ludźmi, na służbę, na powołanie, zaangażowanie w Kościele, w parafii, na twoją pracę? – pytał ks. Mateusz.
Dziękujemy za te wszystkie słowa, wyjaśnienia, podprowadzenia i za trudne pytania, na które niełatwo odpowiedzieć z biegu. Chwała Panu za Twoją posługę!
Dziękujemy Trójcy Świętej i Matce Bożej za ten czas. Modlimy się, by wydał jak najlepsze owoce w naszym życiu.
